مقایسه مصرف مواد مخدر و علل گرایش به آن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران

مقدمه: در حال حاضر اعتیاد و مصرف مواد مخدر به عنوان یکی از چالش های مهم اجتماعی، بهداشتی و سیاسی در سراسر جهان مطرح می باشد. این مطالعه با هدف، مقایسه مصرف مواد و عوامل مؤثر بر آن در دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر به روش مقطعی- توصیفی صورت گرفت. در این مطالعه 489 دانشجو از دانشگاه تهران و 488 دانشجو از دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری تخصیص متناسب و خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته بود. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری spss نسخه 18 و با بهره گیری از آزمون های آماری t، 2 c و regression analysis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این مطالعه سطح معنی داری 05/0 > p در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع مصرف مواد مخدر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، 33 درصد و در دانشجویان دانشگاه تهران 5/37 درصد بود. سن شروع اولین مصرف بسیاری از مواد در دوران دانشجویی بود. در هر دو دانشگاه بین مصرف مواد و جنسیت، اعتقادات مذهبی، سابقه مصرف مواد در خانواده، دانشکده ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (001/0 > p). بیشترین روش ذکر شده در بررسی راه های اصلی مواجهه با مواد مخدر، دوستان بود. نتیجه گیری: با توجه به نقش دانشگاه ها به عنوان مرکز تعلیم و تربیت، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزش بهداشت در رابطه با پیشگیری از مصرف مواد مخدر در مدارس انجام شود و در دانشگاه ها تداوم یابد. جنسیت و سن شروع مصرف مواد مخدر باید هم چنان در برنامه های آموزش بهداشت در رابطه با پیشگیری ادامه پیدا کند. طراحی این برنامه ها از دوران مدرسه آغاز گردد و در دانشگاه ها نیز تداوم یابد.